ROUVEEN 17&18 MEI 2012

VTBM Grasbaanraces Rouveen

17&18 mei 2012

  Op Hemelvaartsdag organiseerde de VTBM voor de 2^e maal een kampioensrace in Rouveen. Op het terrein naast de Groen recycling aan de Uithofsweg kon een mooi circuit worden uitgezet en voor een uitstekende sfeer werd gezorgd door het team van café / restaurant de Roustap. Een gezellige feesttent met de gehele dag goede muziek verzorgd door een prima DJ en een uistekende catering zorgden ervoor dat het publiek uitstekend werd verzorgd naast de spannende races. Enig minpuntje kon misschien zijn dat de weergoden niet helemaal meewerkten en het toch nog wat frisjes was langs de kant.

 Bridget Portijk mocht zich aan het eind van de dag laten huldigen als de grote winnaar van de Toppers in de Dop. Bridget liet duidelijk zien toe te zijn aan de volgende stap in haar nog jonge motorsport carrière. De kleine blondine maakte gedurende de hele dag goede starts en toonde ook flink wat slimheid door telkens nieuwe en betere rijlijnen te ontdekken en daarmee de grote gaten netjes te omzeilen. In al haar heats zette zij de concurrentie telkens op achterstand en in de A-finale nam ze snel de leiding in handen om vervolgens met een aardige voorsprong te winnen. Randy Druifhout sloot de dag af als 2^e, en dat was meer als hij op gerekend had na zijn 2^e serie. Drijfhouts KTM liet hem in de steek en mopperend zocht de kleine coureur het rennerskwartier op. Toen bleek dat de motor niet gerepareerd kon worden kwamen de tranen toch even te voorschijn maar reddende engel Leon Mijerink was bereid zijn motor uit te lenen. Op de geleende motor had Randy weinig tijd nodig om te wennen en de B-finale werd keurig gewonnen, hiermee plaatste Randy zich alsnog voor de A-finale waarin hij zich na een goede start alleen gepasseerd zag worden door Portijk en dus een mooie 2^e stek scoorde. De 3^e plaats ging verrassend naar gastrijder Colin Veijer. Veijer maakte een uitstekend debuut op de grasbaan en verbaasde vriend en vijand met een mooie 3^e plaats. Angela Lageman finishte net buiten het podium als 4^e voor een goed rijdende Sem Ensing.

 In de 50cc klasse greep Jarno Terpstra overtuigend de zege. Alle heats besliste hij in zijn voordeel, maar op papier ziet het er makkelijker uit als dat het daadwerkelijk ging. Terpstra kreeg flink wat tegenstand van Duncan Hoevens en Dave Kooiker. Kooiker, normaal actief als motorcrosser, kwam in Rouveen als gastrijder aan de start en maakte het de grasbaancoureurs flink lastig. Kooiker wist telkens goed te startten en wist dan lang aan de leiding te blijven, toch kwamen Terpstra en Hoevens hem telkens langszij. Met name voor Hoevens een behoorlijke prestatie want Hoevens kende de gehele dag mechanische problemen en had de grootste moeite met de start. Eenmaal op gang wist Hoevens telkens een prachtige inhaalrace uit de hoed te toveren die hem aan het eind van de dag op het 2^e treetje van het podium plaatste. Kooiker maakte het podium vol. Simon van Burgel kende ook een prima dag en reed met constante heats naar een prima 4^e plaats net voor Leon Meijerink.

 De 65cc klasse werd verrassend een prooi voor Sybe Grouwstra. Grouwstra kende al prima series en kwam in de finale uitstekend uit de startblokken. Al in de 1^e bocht kwam hij aan de leiding en vervolgens wist de coureur uit Suwald alle aanvallen van zijn achtervolgers koeltjes af te slaan. Jelke Baarda wist heel even de koppositie in handen te nemen maar een klein foutje liet Grouwstra weer langszij komen die vervolgens net voldoende overhield op de streep voor de overwinning. Jelke Baarda finishte als 2^e net voor Jimmy Tuinstra. Tuinstra reed in de finale een prima inhaalrace en zag zich beloond met de 3^e plaats. Rick Grasdijk eindigde als 4^e terwijl Robin de Haan liet zien weer in zijn oude vorm te komen door de 5^e plaats voor zich op te eisen. De grote favoriet voor de overwinning, Oege de Haan, kon deze favorietenrol niet helemaal waar maken, in de series was Oege nog heer en meester maar in de finale kwam “lytse” Oege ten val in een poging de leiding over te nemen van Grouwstra. De Haan stapte wel weer op en finishte nog als 8^e. In Rouveen maakte William Kruit zijn rentree na zijn angstaanjagende val in Zuidbroek 2 weken eerder. Kruit reed een nette wedstrijd maar kwam niet verder als een 12^e plaats.

 De bromfietsklasse leverde een overwinning op voor Egbert Schaap. Schaap wist de 1^e en 2^e manche overtuigend te winnen na boeiende gevechten met Jan de Vries. De Vries moest in de 1^e manche pas in de laatste meters het hoofd buigen, maar kwam in de 2^e manche in de problemen en moest zonder punten terug naar het rennerskwartier. Een goede eindklassering ging hiermee door de goot en de Vries kwam hierdoor niet verder als een 5^e plaats. Daarmee deed hij het beter dan Thijs de Vries want die kende de gehele dag weinig geluk. De Vries viel in elke heat uit met problemen, maar gaf niet op en bleef sleutelen om de boel op gang te krijgen. S avonds na afloop van de races werd er nog altijd druk gesleuteld op het rennerskwartier. Roelof Postma kende de afgelopen wedstrijden de nodige problemen om de pk’s uit zijn machine te halen maar lijkt het lek boven te hebben. Na 2 prima manches werd in de pauze nog weer wat geprobeerd en in de 3^e manche was Postma ijzersterk en reed een keurige overwinning naar huis. Dit bleek voldoende voor de 2^e plaats in de daglijst. Ook Lambert Veltman heeft de weg naar het podium weer gevonden. Een sterke wedstrijd leverde de 3^e stek op.

 Harriet Zwiers reed in Rouveen min of meer een thuiswedstrijd. Haar woonplaats Koekange is niet ver uit de buurt en voor eigen publiek wilde de snelle dame natuurlijk een visite kaartje afgeven. Jessica Elsinga maakte het haar echter niet gemakkelijk. In 3 spannende en schitterende manches gaven de dames elkaar geen duimbreed toe en was het voor de toeschouwers smullen geblazen. De eerste manche werd nog nipt gewonnen door Elsinga maar de beide overige manches werden een prooi voor Zwiers, die hiermee ook voor de dagzege tekende. Elsinga eindigde dus als 2^e maar kon toch tevreden terugkijken op een prima wedstrijd. Best of the rest was Annelies Veensma. Annelies reed een uitstekende wedstrijd maar de beide dames voor haar waren net even een maatje te groot. Ineke Renkema sloot de dag af als 4^e, voor Anderea de Vries.

 In de 85cc klasse waren natuurlijk alle ogen gericht op Jasper van Strik en Gert Poolman. Beide Rouveenster coureurs hadden dit seizoen al laten zien met de besten mee te kunnen maar nu moest het er maar eens uit komen. Jammer genoeg voor beiden lukte dat niet helemaal. Van Strik reed goede series maar redde het in de finale net niet. Een 7^e plaats was niet wat hij verwacht had, maar het meest van alles baalde hij er ook nog eens van de Gert Poolman voor hem zat. In de laatste ronde van de finale besliste Poolman het onderlinge gevecht in zijn voordeel en eiste dus zo de 6^e plaats voor zich op. De overwinning ging naar Lazar de Vries. De coureur uit Opende blijft vriend en vijand verbazen met ijzersterke optredens en ook in Rouveen liet Lazar zich weer flink gelden. In de 2^e serie reed hij prima van achteren naar voren om uiteindelijk de zege op te eisen. Ook in de finale moest Lazar er even voor knokken maar uiteindelijk toonde hij zich net even wat slimmer en sneller als Bonne van der Kooi die de 2^e plaats voor zich op eiste. Jordy Vermanen reed spectaculair als altijd naar een keurige 3^e plaats waarmee hij Jelmer de Ree net even aftroefde. De Ree kende een prima dag met uitstekende starts, in de finale nam hij zelfs de kopstart, maar kon zijn uitstekende optreden net geen passende beloning geven. Jeffrey Oppersma reed naar een prima 5^e stek.

Veel spanning zoals gebruikelijk in de ST2 klasse waar Rindert Boonstra uiteindelijk aan het langste eind trok. Boonstra demonstreerde weer eens 1 van zijn bekende raketstarts en wist vervolgens net uit het strijdgewoel te blijven. Achter zijn rug werd echter volop gestreden om iedere grasspriet en hierbij werd ook het nodige onderlinge contact niet geschuwd. Onsportief werd het echter nooit en dat zegt toch ook wel iets over het respect dat de mannen onderling hebben. Frank Hamming besliste het gevecht uiteindelijk in zijn voordeel en finishte als 2^e terwijl Johan van der Meij zijn voorwiel net voor dat van Ruben Guikema over de meet drukte. Peter van Dekken sloot een moeizame dag toch nog af als 5^e en dat is beter als waar Peter op had gerekend na de series. Via de B-finale kon Peter toch nog een plekje afdwingen wat hem uiteindelijk dus de 5^e stek bracht.

 Hendrik de Boer verstevigde zijn leidende positie in het kampioenschap in de VT klasse. De Boer pakte in Rouveen zijn 3^e overwinning op rij en lijkt zonder problemen op de titel af te stevenen in de VT klasse. Rienk Roersma pakte een keurige 2^e plaats net voor lokale held Nicklas Brakke. Brakke kan door tijdgebrek helaas niet alle wedstrijden deelnemen maar liet in Rouveen met een uitstekend optreden wel zien tot de toppers in deze klasse te behoren. Bertus de Wit vocht zich in het aan elkaar gewaagde veld naar een prima 4^e plaats en leek zelfs nog even aanspraak te maken op het podium maar zag zich toch nog voorbij gesneld door Roersma en Brakke. Wilko Bruining hield Henk Timmerman nog net van een top 5 klassering af en zag zich zo na een teleurstellend optreden in Oosterwolde weer terugkeren in de top van het klassement. Roy van Aalst bewees zichzelf in de A-finale een slechte dienst door al in de 1^e bocht onderuit te schuiven. Hierdoor kwam Roy niet verder als een 10^e plaats daar waar hij na de series stiekem toch op wat meer hoopte.

 De Shorttrack klasse bood ook weer flink wat spektakel. Al in de series werd al duidelijk dat er geen absolute favoriet bestond voor de eindzege en dus kon het publiek zich gaan opmaken voor een spannende finale. Ruurd van Roozendaal nam de beste start in deze finale maar zag zich al in de 1^e bocht gelijk flink onder druk worden gezet door Bert Dijkstra en Ruben de Jong. Richard Dol zag zich in de eerste meters even worden ingesloten en moest zodoende een kleine inhaalrace gaan rijden. Het duurde niet lang voor Bert Dijkstra zijn voorwiel naast dat van van Roozendaal prikte en dat tekende gelijk het beeld van de wedstrijd. Van Roozendaal kon lang verdedigen maar zag uiteindelijk toch de witte machine van Dijkstra langszij komen, en hoe Ruurd vervolgens ook aandrong Dijkstra stond de 1^e plaats niet meer af. Ook om de 3^e stek werd voluit gestreden. Op de streep was het Richard Dol die een goede inhaalrace beloont zag worden met het laatste podiumplekje net voor Ruben de Jong. Joery de Vries kon zich verrassend ook lang staande houden tussen dit geweld en zich zelfs in de strijd mengen om het podium maar moest in de slotfase toch nog passen en eindigde zo als 5^e.

 Het grote sluitstuk van de dag werd de Superfinale. Op het allerlaatste moment werd besloten deze handicap finale ook te verrijden en dus kwamen de eerste 3 rijders uit de Damesklasse, VT, ST2 en Shorttrack nog eens in de baan voor een alles of niets strijd. Vanaf de eerste rij mochten de Dames vertrekken, vanaf rij 2 de rijders uit de VT en op de 3^e rij stonden zelfs 6 rijders met de coureurs uit de ST2 en Shorttrack naast elkaar. Jammer genoeg liet Harriet Zwiers deze finale aan haar voorbij gaan, want de dame uit Koekange was zeker een kanshebster geweest voor de zege. Rondenlang was het Jessica Elsinga die het veld kon aanvoeren maar met nog 3 ronden te gaan zat de snelle trein van Shorttrack en ST2 coureurs bij de dame uit Wolvega aan het achterwiel. Elsinga stribbelde nog wel even flink tegen maar moest toch het hoofd buigen. In eerste instantie nam VT coureur Rienk Roersma even het heft in handen, maar deze zag zich al snel nog gepasseerd worden door een ontketende Richard Dol. Vanaf de laatste rij kwam Dol op zijn TM naar voren gestormd en pakte een keurige zege. Rienk Roersma verkocht zijn huid duur en wist in de laatste meters nog de aanstormende Ruurd van Roozendaal en Rindert Boonstra voor te blijven en tekende zo voor een keurige 2^e stek. Jessica Elsinga als 5^e, het publiek echter sloot de jonge dame uit Wolvega in het hart na deze moedig gestreden finale.

 De 2^e dag van het spektakel in Rouveen stond in het teken van een Open Beker wedstrijd waarbij de organisatie toch flink wat hoop had op een confrontatie tussen de vele lokale motorcrossers en de grasbaancoureurs. Jammer genoeg lieten de crossers het wat afweten en dus was er een minder grote opkomst als gehoopt.

 Een mooie opkomst was er ook nu weer in de opstapklasse Toppers in de Dop waarbij er ook weer een aantal jonge helden hun eerste voorzichtige stappen zetten in een motorsportcarrière. Lester Buitenhuis had s morgens nog nooit op een crossmotor gereden maar reed s avonds al zijn 1^e wedstrijd. Lester deed het echter prima en sloot zijn 1^e wedstrijd af op een 10^e plaats en nam glunderend zijn 1^e beker in ontvangst. Angela Lageman loopt al wat langer mee in het motorwereldje en pakte een keurige overwinning. In de finale pakte zij direct de kopstart en liet alleen in de 1^e bocht de concurrentie nog even in de waan dat er iets te halen viel. Remco Koopman probeerde nog wel van alles maar moest toch het hoofd buigen voor de blondine uit Zuidbroek en finishte als 2^e. Sem Ensing tekende voor de 3^e plaats net voor Jessica Dijkstra die het veel beter naar haar zin had als op dag 1 van Rouveen. Dijkstra had op donderdag wat moeite haar ritme te vinden maar sloot op vrijdag af met een uitstekende wedstrijd. Sander Schraa maakte de top 5 vol na een hele tijd in de top 3 te hebben gereden in de finale. In de slotfase moest de coureur uit Staphorst toch nog wat plaatsjes toegeven en daar had hij na afloop best de smoor over in.

 In de 50cc pakte Jarno Terpstra zijn 2^e overwinning van het weekend. Terpstra was net als een dag eerder heer en meester en liet de concurrentie geen enkele kans. Bridget Portijk eindigde heel verrassend als 2^e. Portijk maakte haar debuut tussen de snelle 50cc coureurs maar was nauwelijks onder de indruk van haar concurrentie. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was mengde zij zich in de gevechten en na haar uitstekende overwinning in de Toppers in de Dop klasse op donderdag stonden papa en mama nu dubbel zo trots langs de kant hun coureur hartstochtelijk aan te moedigen. Simon van Burgel eindigde als 3^e na een verbeten strijd met Portijk die hem dus net even te vlot af was. Duncan Hoevens was zijn technische problemen nog niet te boven en het ging van kwaad tot erger met een zeer slechte 2^e manche als absoluut dieptepunt. Voor de 3^e manche werd nog wat uit de hoge hoed getoverd en kon Duncan toch nog laten zien waartoe hij in staat mag worden geacht met een 2^e plaats. In de daguitslag kwam Hoevens niet verder als een 4^e plaats.

 Oege de Haan verscheen getergd aan de start in de 65cc klasse. Een dag eerder liep de eerzuchtige de Haan tegen een zeldzame nederlaag op en dus moest er wat worden rechtgezet. De Haan liet er nu geen gras over groeien en pakte een ongeslagen zege. Rick Grasdijk kende ook een prima dag en reed naar een uitstekende 2^e plaats net voor Robin de Haan. Robin pakte zo voor het eerst in een flinke tijd weer eens een podium en was dus dik tevreden. Jesse Jan Stelwagen kende ook een prima dag, hij wist verrassend zijn 2^e serie te winnen en kon in de A-finale goed met de besten mee. Met een 4^e plaats stond hij net buiten het podium, maar was dik tevreden. Patrick Stegeman toonde zich de beste van de beide Rouveenster broertjes. In het begin van het seizoen had Patrick nog wat moeite met de overstap naar een geschakelde machine, maar heeft nu onderhand het koppelen en schakelen goed onder de knie en weet broer Maik steeds vaker de loef af te steken. Patrick eindigde als 5^e, na een keurige 2^e plaats in de B-finale. Maik moest tevreden zijn met een 9^e plaats.

 Slechts 4 bromfietsen kwamen er aan de start op de vrijdag. Erg jammer want de organisatie had toch gehoopt op flink wat lokale heros die eens onderling de strijd aan wilden gaan. Jan de Vries was oppermachtig en won alle manches met grote voorsprong. Thijs de Vries werd op de donderdag nog flink geplaagd door mechanische problemen en sleutelde s avonds nog lang door om de boel voor elkaar te krijgen. Zijn inzet werd beloond met een 2^e plaats in de daguitslag. Hoewel het nog lang niet naar wens liep wist Thijs wel telkens de finish te halen en hiermee verzamelde hij voldoende punten. Roelof Postma haalde door pech 1x niet de finish en eindigde zo als 3^e net voor Anne Bos. Bos had op zijn Puch Maxi niet veel in te brengen op de toch zware baan en reed alles uit de kast maar kon de anderen slechts met de grootste moeite volgen. Voor de start van de 3^e manche vond de Puch het welletjes en Bos kreeg de machine niet meer aan de praat.

 Ook slechts 3 veteranen aan de start al ging hier de VTBM niet geheel vrijuit. De Veteranen vormt een speciale groep binnen de VTBM waar niet iedereen zomaar aan kan meedoen. Om het relaxte karakter van deze klasse te behouden wordt er een strenge selectie gehouden en worden er dus ook mensen geweigerd. In de aankondiging had de VTBM vermeld dat de Veteranen op uitnodiging reden om zo de vaste groep bij elkaar te laten rijden. Echter de veteranen dachten dat zij apart werden uitgenodigd voor deze races en zo stonden er dus maar 3 veteranen aan het startlint. Arie van Til maakte een eenmalige comeback en liet zien het kunstje nog niet te zijn verleerd. Van Til pakte een prima overwinning voor Haye Dijkstra. Henk Haantjes kwam in de 1^e manche even vervelend ten val na een aanrijding met Van Til, Van Til wilde een langzamere deelnemer van de bromfietsklasse ontwijken en sneed Haantjes de pas af. Haantjes verloor hierbij bijna alle spaken in het voorwiel en kon aan de herstart niet deelnemen. Ook de 3^e manche liet Haantjes aan zich voorbij gaan omdat hij toch weer wat last had van een oude blessure.

  In de 85cc was Lazar de Vries uitstekend op dreef, met slim gereden races en veel vechtlust liet de jonge coureur weer eens zien dat hij dit jaar in uitstekende vorm verkeerd en maar moeilijk af te stoppen is op het moment. Zeker de zege in de 2^e manche was indrukwekkend, na een slechte start rolde Lazar het hele veld op om uiteindelijk de zege nog voor zich op te eisen. Bonne van der Kooi wist wel de 3^e manche te winnen maar moest in de andere manches toch telkens het hoofd buigen voor Lazar. Jelmer de Ree had het uitstekend naar zijn zin in Rouveen. Op de donderdag was hij al goed voor een 4^e plaats, op de vrijdag kon hij plaats nemen op het podium. Jelmer is nog wat wisselvallig maar lijkt nu echt de weg naar boven gevonden te hebben en kon nog wel eens gaan verrassen in het verdere seizoen. Jasper van Strik en Gert Poolman moesten de lokale eer hoog houden in de 85cc maar slaagden daar net niet in. Jasper deed mee voor het podium en eindigde zelfs met een gelijk aantal punten als de Ree, maar moest door een minder resultaat in de 3^e en doorslaggevende manche genoegen nemen met een 4^e plaats. Poolman eindigde als 5^e.

 Ruben Guikema ging met de overwinning in de 125cc Jeugd aan de haal. De jonge Groninger liet zich de gehele avond al de kaas niet van het brood eten en ook in de finale was hij niet af te stoppen. Guikema reed van start tot finish aan de leiding en pakte een dik verdiende zege. Stef Hamstra kwam net als Guikema zonder puntverlies in de finale maar moest in de finale toch zijn meerdere erkennen in de Groninger. Hamstra pakte nog wel een goede start maar moest in de eerste bocht al achter Guikema aansluiten en kon het gaatje niet vinden om er langs te komen. Arnee Elsinga vocht zich naar een 3^e plaats. Elsinga maakte in de finale een mindere start maar wist zich gedurende de race steeds verder naar voren te werken. Uiteindelijk vocht hij een schitterend gevecht uit met Klaas Jan Terpstra wat pas in de laatste bocht werd beslist. Terpstra liet de deur op een heel klein kiertje en Elsinga dook gretig in het gaatje en pakte daarmee de laatste podiumplek. Terpstra moest tevreden zijn met de 4^e plaats. Anne Bos kwam na een moeizame finale niet verder als de 5^e plaats.

 In de ST2 klasse was het verrassend Emiel Nooter die de grasbaancoureurs wist te kloppen. De Noot zat er gedurende de hele avond al goed bij maar werd in zijn 2^e serie wel door de uitstekend leidende referee bestraft voor een buitenlijn overschrijding en moest zich zo via de B-finale plaatsten voor de A-finale. Dit leverde geen enkel probleem op voor de Honda coureur uit Nieuw Leusen en met een gemakkelijke overwinning wist hij zich als voorlaatste te plaatsen voor de A-finale. Dit betekende echter nog niet zomaar dat Nooter ook aan de start kon verschijnen. Tijdens de PK’s tegen CC’s competitie kampte Nooter met koppelingsproblemen en in het rennerskwartier moest voor aanvang van de finale dus nog even flink gesleuteld worden om deze op te lossen. Precies op tijd kregen de monteurs het echter voor elkaar en Nooter kon dus aansluiten voor de A-finale, dat de monteurs een prima job deden bleek wel uit het feit dat Nooter de kopstart pakte en na een boeiend gevecht met Niels Horstede als eerste het zwart-wit geblokt zag. Niels Horstede moest tevreden zijn met een 2^e plaats net voor Jan de Jong die zich een sterk rijdende Stefan Schraa maar net van het lijf wist te houden. Evert van Til kon ook lang meedoen in het gevecht om de podiumplaatsen maar moest in de slotfase na een paar foutjes lossen en kwam zo als 5^e over de streep.

 In de VT klasse ging de overwinning naar Nicklas Brakke. Brakke reed een uitstekende wedstrijd en was in de finale een maatje te groot voor de concurrentie. Henk Timmerman finishte als 2^e. Timmerman, evenals winnaar Brakke afkomstig uit Staphorst kwam wat moeizaam op gang maar wist zich gedurende de avond telkens te verbeteren en vocht zich in de finale al snel naar de 2^e plaats. Brakke kon hij niet bedreigen maar met de 2^e plaats kon hij zeer tevreden zijn. Tevreden was ook Roy van Aalst, Roy plaatste zich dit seizoen al een paar keer voor de A-finale maar kon daarin nooit potten breken, telkens zat er wel iets tegen waardoor van Aalst zich nooit met de strijd om de ere plaatsen kon bemoeien. Op de donderdag kwam van Aalst zelfs nog ten val in de eerste bocht van de finale en was deze al voorbij voor de coureur uit Surhuisterveen voor hij echt begonnen was. Nu liep het eens van een leien dakje voor van Aalst en met een tevreden grijns kon Roy op het podium plaats nemen.

 Rindert Boonstra maakte een uitstekend uitstapje naar de Shorttrack klasse. Boonstra komt normaal gesproken op een Kawasaki 250Fuit in de ST2 klasse maar had ook nog een grote zware KTM in de schuur staan en die moest maar weer eens van stal gehaald worden voor deze wedstrijd. Boonstra liet zien ook hiermee prima overweg te kunnen en pakte met de maximaal mogelijke score de zege. Peter van Dekken pakte een keurige 2^e plaats door 3x als 2^e te eindigen in de manches. Stefan Schraa maakte het podium vol. De Suzuki coureur vocht voor wat hij waard was maar moest telkens net het hoofd buigen voor de beide andere mannen op het podium.

 Als slotstuk van een geweldig evenement in Rouveen werd er een Handicap finale gereden over 8 ronden om de Roustap Super Cup. In deze finale kwamen de beste 3 coureurs uit verschillende klassen aan de start en werd er vanaf 3 rijen gestart. Rindert Boonstra moest als winnaar in de Shorttrack klasse met een flinke achterstand vanaf de 3^e rij zich een weg naar voren zien te banen maar slaagde daar wonderwel zonder al te grote problemen in. Op de dikke ST3 KTM kwam Boonstra met 7 mijlslaarzen door het veld geboenderd en pakte met nog 2 ronden te gaan al de leiding en reed vervolgens onbedreigd naar de zege.

 Naast de grasbaanraces werd er s avonds nog een andere strijd uitgevochten. De organisatie had een aantal lokale ruiters en amazones uitgenodigd met hun paarden voor een wedstrijd samen met een aantal crossers uit de buurt. Er werden teams gevormd die bestonden uit 1 crosser en 1 ruiter die vervolgens tegen elkaar uitkwamen in een wedstrijd verspringen voor de motorrijders en hoogspringen voor de ruiters. Als de crosser zijn afstand niet haalde ging de balk voor de ruiter 5cm omhoog en als de ruiter in de fout ging kreeg de crosser 2,5 meterafstand erbij voor zijn sprong. Als 1 van beide faalde dan kreeg het andere teamlid nog 1 kans om zijn team in de race te houden. Na een spannende strijd was het uiteindelijk het team van Christian Hofstede en Iris van Strik dat de overwinning pakte. Iris wist haar paard over een hoogte van 1.70 te laten springen terwijl Hofstede de beste verspringer was van het stel en uiteindelijk een afstand van 37 meterwist te overbruggen. In zijn laatste poging ging het nog bijna mis voor de coureur van het Hofstede MX team toen hij in de lucht een klein foutje maakte en bij de landing met zijn hand van het stuur schoot.