Wehe den Hoorn

VTBM Grasbaanraces Wehe den Hoorn 11-07-2010

Op de dag van de WK finale kwamen de VTBM grasbaancoureurs in actie op de baan van Wehe den Hoorn. Met ruim 600 meteris Wehe den Hoorn de langste baan op de kalender van de VTBM en hier werd door vele coureurs verlangend naar uitgekeken.

 Op zaterdagavond dreigde het noodweer dat Nederland in haar greep hield nog roet in het eten te gooien maar gelukkig waaiden de zwaarste buien over en ondanks de toch forse regenval kon s morgens na een baaninspectie het licht op groen gezet worden. Met wat lichte vertraging konden de coureurs aan de trainingen beginnen en naar mate de trainingen vorderden werd duidelijk dat Willem Dekkinga weer een prima circuit had uitgezet. Dat bleek ook uit de prachtige, spannende wedstrijden die de coureurs het weer in ruime getale aanwezige publiek voorschotelde.

 De Toppers in de dop waren weer ruim vertegenwoordigd. Maar liefst 17 coureurs in spe bonden de strijd met elkaar aan en als echte professionals werd er gestreden om elke centimeter. In de finale was het uiteindelijk Patrick Stegeman die de zege voor zich opeiste. Patrick had niet de beste start maar knokte zich gedurende de wedstrijd naar voren en nam halverwege de race de leiding in handen. Maik Stegeman reed naar de 2^e plaats en zo maakten de mannen er een mooie dubbelslag van. Duncan Hoevens kon een uitstekende start deze keer niet omzetten in een overwinning. Toch kon hij terug kijken op een uitstekende dag. In de eerste serie werd hij nog aangereden van achteren en stapte Duncan hard van zijn machine. Zijn tranen bedwingend stapte hij toch weer op zijn machine om na de herstart resoluut de leiding te nemen en de eerste serie op zijn naam te brengen. Meghan Bijl reed in de finale weer eens een denderende inhaalrace en werd 4^e.

 Oege de Haan verkeerd de laatste weken in bloedvorm en greep de zege bij de 50cc. Met zijn 3^e seizoenszege deed Oege goede zaken in het kampioenschap en langzaam is hij het gat aan het dichten naar kampioenschapleider Jeffrey Siebesma. Siebesma hield de schade beperkt met een 2^e plaats. Siebesma kwam wat moeilijk op gang en scoorde slechts een 5^e plaats in de eerste manche. In de 2^e manche ging het al wat beter en in de 3^e manche wist hij het rechtstreekse duel met Oege in zijn voordeel te beslissen. Jeffrey Buis reed een bekeken wedstrijd maar kon zich net niet mengen in de strijd tussen de Haan en Siebesma. Ook Siebe Grouwstra kent een prima vorm op het moment. Grouwstra reed zich keurig naar de 4^e plek en viel daarmee net buiten het podium.

 Jeffrey Oppersma was heer en meester bij de 65cc coureurs. Oppersma liet de concurrentie geen kans en won afgetekend zijn manches. Bonne van de Kooi kon Oppersma het leven niet zuur maken en moest genoegen nemen met de 2^e plaats. Achter zijn rug was telkens een boeiend gevecht te zien waarbij Michiel Knap en, de in het oranje gestoken, Jarno de Vries elkaar geen millimeter gunden. Een boeiende maar faire strijd liet beide coureurs met een gelijk aantal punten de laatste manche in gaan. Na een uitstekende start was het Michiel Knap die uiteindelijk alle aanvallen van de Vries af wist te slaan en de 3^e plaats veiligstelde.

 Bij de Damesklasse was het Ilona Wolgen die weer eens haar opwachting maakte op het gras. Ilona zei vorig jaar het grasbaanracen nog vaarwel om te gaan crossen maar de blonde amazone uit Ter Apel kon de roep van het gras toch niet weerstaan. Of deze comeback een vervolg gaat krijgen is nog af te wachten maar Wolgen liet zien het grasbaanracen zeker niet verleerd te zijn. Jessica Elsinga was nog even een maatje te groot en die mocht dan ook de zege opeisen. Wolgen reed zich naar een keurige 2^e stek net voor Sylvana Postma. Postma reed een prima wedstrijd en groeide in elke serie. In de 3^e serie zette zij haar Suzuki regelmatig naast de machine van Wolgen maar Wolgen hield de deur goed gesloten. Priscilla Wolgen viel net buiten het podium met een 4^e plaats. Ook een glunderend gezicht was er te zien bij Patricia Dol. Patricia is nog niet zo ervaren als de andere meiden maar had het goed naar haar zin in Wehe. Naarmate de dag vorderde kwam de snelheid er steeds beter in. In de 3^e manche liet ze jammer genoeg de motor bij de start even afslaan maar snel werd de machine gestart en verbeten werd de achtervolging ingezet. Met de adrenaline in het lijf reed ze haar beste race van de dag, die jammer genoeg niet werd beloond met punten omdat ze op een ronde werd gezet door Jessica. Dol liet echter wel zien uit het goede racehout te zijn gesneden door gewoon door te zetten en mag tevreden zijn met haar wedstrijd.

 De bromfietsklasse mochten hun rondes tegelijk rijden met de Dames. Lambert Veltman mocht zich de winnaar noemen, al werd hij geholpen door de mechaniek van Gerrit van de Horn. De machine van Gerrit maakte hem al in de eerste serie ridder te voet en de motorproblemen waren dusdanig groot dat van de Horn de rest van de wedstrijd moest missen. Veltman kon zich toch lekker uitleven want hij kon de strijd aanbinden met Patricia Dol uit de Dames klasse. Zij maakten er samen een leuk schouwspel van waarbij telkens van positie werd gewisseld. Veltman benutte zijn hoge bochtensnelheid goed en maakte daar telkens zijn achterstand op Dol goed. Dol profiteerde vervolgens weer van de hogere snelheid van haar machine waardoor Veltman weer opnieuw mocht beginnen.

 Op dit moment staat er geen maat op Rick Douma in de 85cc. Douma won zijn 3^e race op rij en pakte alweer zijn 6^e seizoenszege. Met goede starts nam Douma telkens al vroeg het initiatief in de races en gaf zijn concurrenten geen kans. Joey van Kammen kon slechts lijdzaam toezien hoe hij weer the best of the rest was en moest tevreden zijn met een 2^e plaats. Om de 3^e plaats werd fanatiek gestreden door Anne Bos, Auke de Graaf en Jille Hamstra. Hamstra reed goede series en kwam zelfs als 2^e in de tussenstand naar de finale. Jammer genoeg moest hij in de finale het hoofd buigen voor Bos en de Graaf. De beide Suzuki coureurs wisten Hamstra al snel te verschalken waarna Hamstra slechts kon aanpikken bij de mannen voor hem. Bos greep uiteindelijk de 3^e plaats net voor de Graaf.

 Bloedstollend waren de races in de 125cc Jeugd. Als aan een touwtje vlogen Siebe van Dekken, Ruben Guikema en Stef Hamstra over de piste waarbij er meer naast elkaar als achter elkaar werd gereden. Van Dekken toonde zich nipt de sterkste in de 1^e en 3^e serie en pakte hiermee ze zege. Stef Hamstra won de 2^e manche met minder dan een banddikte verschil op Ruben Guikema. Hamstra knokte zich na een matige start vlot door het veld en verraste in de laatste meters Guikema nog. Guikema reed een sterke wedstrijd maar moest genoegen nemen met de 3^e plaats.

 In de 125cc Senioren ging de overwinning overtuigend naar Frank Hamming. Hamming won alle races met overmacht en hij had nog het meeste te stellen met Ruben Guikema. Guikema leek op weg naar de 2^e plaats maar een valpartij in de laatste manche, in een uiterste poging Jan Okke Loonstra voor te blijven, liet zijn podiumplaats in rook opgaan. Jan Okke Loonstra profiteerde optimaal en pakte hiermee de 2^e plaats. Evert van Til pakte de 3^e plaats en was hiermee meer dan tevreden. Van Til heeft zijn ritme weer vlot gevonden na zijn blessure en mocht voor de 2^e opeenvolgende keer naar het podium.

 Bij de VT ging de overwinning Liekele de Bruin. De Bruin heerste als een vorst over het veld en won overtuigend al zijn races. Peter van Dekken vroeg zich s morgens nog af of hij koffie voor onderweg mee moest nemen op de lange baan van Wehe maar vond gedurende de dag steeds beter zijn draai op de piste. Slechte starts dwongen hem tot het rijden van inhaalraces, dit ging de Harkema-ster coureur prima af en hij beloonde zichzelf met een 2^e plaats. Rene Brandsma en Mark Dijkstra maakten er een prachtige strijd van om de 3^e plaats waarbij Brandsma zijn voorwiel nipt voor dat van Dijkstra over de meet drukte.

 Een duur dagje was het voor Berry de Vos. De Vos won zijn eerste serie met overmacht maar in de 2^e serie spatte het motorblok van de KTM met een grote klap uit elkaar en de Vos moest de machine met een gebroken drijfstang en een gescheurd carter aan de kant zetten. De Vos moest hierdoor voor de finale teruggrijpen op zijn reservemachine. Met deze machine kon de Vos minder zijn stempel drukken op het veld en moest de Vos toestaan hoe Dirk Werkman aan de haal ging met de zege. Werkman vocht een mooie strijd uit met de Vos en wist 2 ronden voor het einde de Vos brutaal langs de buitenkant te passeren. De Vos had niet het passende antwoord waarna Werkman de touwtjes in handen nam. Werkman maakte geen fout meer en snelde naar de zege. Klaas Poppinga kon zich aanvankelijk ook in het gevecht om de koppositie mengen. Een klein foutje wierp hem iets terug en het ontstane gaatje kon Poppinga niet meer dichten.