OUDEHORNE 25 maart 2012

VTBM Kampioensraces Oudehorne

25 maart 2012

 Een weekje later dan gepland, maar op zondag 25 maart werd het startschot gegeven voor het nieuwe grasbaanseizoen door de VTBM in Oudehorne. Aan de Jan K  Bosmaweg werd een mooi terrein gevonden waar voor de eerste maal grasbaanraces georganiseerd konden worden. Het maïsland was groot genoeg, maar toch werd er op de zaterdag voor gekozen een wat kortere en krappere baan uit te zetten. De zanderige ondergrond was erg los en de organisatie had het idee dat dit in combinatie met hoge snelheden die bij een lange baan automatisch naar voren komen voor gevaarlijke situaties kon gaan zorgen. Op zondag morgen bleken deze zorgen niet geheel onterecht want de baan was bijzonder zwaar en er vormden zich al snel diepe sporen. Toch werd de baan naar mate de dag vorderde steeds iets beter, wat zeker ook te danken was aan de uitstekende baandiensten die verzorgd werden door de familie Ter Schuur.

 De allerkleinste deelnemers mochten nog heel even op stal blijven en hoewel dat in de dagen voorafgaand nogal wat commentaar opleverde waren de meningen van de mensen die even kwamen kijken in Oudehorne wel eensgezind. Deze baan was nog niet geschikt voor de 50cc en Toppers in de Dop. De eer om de spits af te bijten ging zodoende naar de 65cc klasse. Een behoorlijke groep nieuwe gezichten in deze klasse liet zien dat er deze winter flink wat getraind was want zonder uitzondering gingen de kleine coureurs hard in de rondte en hadden zij weinig problemen met schakelen en koppelen. Deze nieuwkomers konden zich nog niet mengen in de strijd om de overwinning, maar dat het een interessant jaar wordt in de 65cc dat staat wel vast. Oege de Haan liet in Oudehorne zien dat hij toch de voornaamste titelkandidaat is in deze klasse. Ongeslagen werkte hij zich door de series heen en de finale werd in prachtige stijl gewonnen. De 2^e plaats ging naar Jelke Baarda. Baarda liet zien een flinke stap voorwaarts gemaakt te hebben en pakte overtuigend de 2^e plaats na een foutloze finale. Sybe Grouwstra kwam wat moeizaam op gang en moest zijn KTM in zijn eerste serie met mechanische pech langs de kant zetten. Daarna echter kwam hij sterk terug want de 2^e serie sloot hij af als 2^e net als de B-finale. In de finale kwam Grouwstra pas echt op stoom met een keurige 3^e plaats tot gevolg. Simon van Burgel maakte de overstap naar de 65cc en liet zien een van de outsiders te zijn voor de titel dit jaar. Van Burgel maakte nog wat kleine foutjes op de moeilijke baan maar sleepte een keurige 4^e plaats uit het vuur, net voor een sterk rijdende Rick Grasdijk.

 Een ware revolutie was er bij de Bromfietsklasse. De laatste jaren was deze klasse het domein van Lambert Veltman en Roelof Postma maar de beide heren kenden in Oudehorne geen superdag. Veltman werd geplaagd door technische problemen en moest in de 3^e manche zijn machine zelfs langs de kant zetten. Voor Postma zat het er toen al op. Postma kwam in de 1^e manche hard ten val bij start en finish en liep bij deze val een hersenschudding op. Egbert Schaap was degene die de lakense uitdeelde in de bromfietsklasse. Schaap was ongenaakbaar en met 3 overtuigende zeges pakte hij ook de eindoverwinning. Achter zijn rug werd echter volop gestreden. Jan de Vries, Elmer de Boer en Wiebe de Wit hadden in de afgelopen winter flink geïnvesteerd in het materiaal en vochtten onderling schitterende gevechten uit. Aan het eind van de dag mocht Jan de Vries als 2^e naar het podium terwijl Elmer de Boer 3^e werd.

 Mooie strijd was er ook bij de Dames. Het kleine groepje lijkt dit jaar bijzonder aan elkaar gewaagd te zijn wat de onderlinge strijd alleen maar bevorderd. Jessica Elsinga was echter nog een maatje te groot voor de concurrentie en wist de wedstrijd overtuigend op haar naam te brengen. De 2^e plaats ging naar Siske Benedictus. Benedictus reed een bijzonder sterke wedstrijd en moest telkens na een mindere start zich naar voren vechten waar zij telkens uitstekend in slaagde. De 3^e plaats was er voor Anderea de Vries. De Vries reed een ijzersterke wedstrijd maar mist nog iets ervaring ten opzichte van de andere meiden. Kleine foutjes werden bikkelhard afgestraft, en zonder deze foutjes had er zeker meer ingezeten voor Anderea. Ineke Renkema kende ook een goede dag en miste het podium op een haar na. De pechvogel van de dag was ongetwijfeld Sylvana Postma. Postma liet zien dit jaar een geducht concurrente te kunnen zijn voor Elsinga maar blesseerde in de 3^e manche opnieuw haar knie en moest de wedstrijd verlaten. Deborah de Jong kende een ongelukkig debuut. De Jong had de nodige moeite met de zware en technische baan en melde zich na een paar valpartijtjes in de training en haar 1^e heat af voor het vervolg van de wedstrijd.

 Jeffrey Oppersma stelde zijn kandidatuur voor de 85cc titel in Oudehorne. De snelle man uit Jubbega troefde al zijn concurrenten af en stuurde naar een dik verdiende overwinning. Achter zijn rug was het Lazar de Vries die liet zien zijn draai op de 85cc machine gevonden te hebben en het tempo van Oppersma al goed te kunnen volgen. De 3^e plaats ging naar Jordy Vermanen. Vermanen reed spectaculair als altijd naar de zege in zijn series maar moest in de finale na een moeizame start toch wat terrein prijs geven. Gert Poolman en Jasper van Strik maakten de top 5 vol. De mannen uit Rouveen maakten er een prachtige onderlinge strijd van die Poolman op de streep in zijn voordeel besliste.

 Een vol startveld bij de 125cc Jeugd waar in tegenstelling tot het Nederlandse Kampioenschap de 250cc 4-takten nog 1 jaartje welkom zijn. Er werd reikhalzend uitgekeken naar deze wedstrijd want iedereen wilde toch wel weten of het mogelijk zou zijn met een 125cc te winnen van de zware 4 takt. Lang leek het erop dat de zege naar een 4-takt zou gaan. Richard Ijbema pakte een uitstekende start en wist lang alle aanvallen af te slaan. Bij het ingaan van de 3^e ronde zag Mark Helmhout zijn kans echter schoon en zette zijn Yamaha langs de machine van IJbema Ijbema probeerde nog wat terug te doen maar remde vervolgens zijn Husqvarna stil en moest lijdzaam toezien hoe de concurrentie met de punten aan de haal ging en werd slechts 8^e. De overwinning ging naar Ruben Guikema. De coureur uit Groningen profiteerde optimaal van een klein foutje van Mark Helmhout die 2^e werd. Anne Bos eindigde als 3^e net voor een balende Stef Hamstra. Hamstra maakte een valse start en moest met de hand aan de helm aan de herstart beginnen. Het tijdverlies wat hij hierdoor opliep kon hij niet meer goed maken en met een 4^e plaats deed Hamstra zich eigenlijk te kort.

 Absolute smaakmakers in Oudehorne waren zonder twijfel de ST2 rijders. Een meedogenloze strijd barstte er al in de trainingen los en er werd werkelijk om elke centimeter gestreden. Jammer genoeg viel er na de training al een kanshebber af, Andries Fabriek verloor zijn schakelpedaal en vond deze niet terug. Aangezien Fabriek geen reserve bij zich had en er ook geen kon krijgen restte het Fabriek niets anders als zich af te melden voor de wedstrijd. Zonder Fabriek was het echter niet minder spannend en spatten de vonken er van af. Rindert Boonstra besliste de finale in zijn voordeel. Boonstra kende al een uitstekende winter en maakte in Oudehorne weer eens èèn van zijn bekende raketstarts en wist alle problemen zo voor te blijven. Achter zijn rug ontspon zich een ware titanenstrijd waar elke bocht de volgorde weer veranderde. Jan Kooistra werd verrassend 2^e voor Ruben Guikema die zich via de B-finale moest plaatsen. Richard Ijbema reed een sterke wedstrijd maar kon deze net niet belonen met een podiumplaats. Frank Hamming maakte een slechte start maar wist zich nog op te werken naar een 5^e plek net voor Mark Helmhout.

 Zoals altijd was er ook in de VT klasse weer het nodige spektakel te zien. Veel strijd en tomeloze inzet maken van deze klasse altijd een genot om naar te kijken. De ogen van het thuispubliek waren uiteraard gericht op Lykele ter Schuur. Ter Schuur was de aanstichter van de wedstrijden in Oudehorne en er was Ter Schuur dus ook veel aan gelegen het goed te doen op zijn thuisbaan. Toch verliep het niet volgens wens voor Lykele.  De plaatsing voor de A-finale moest via de B-finale worden afgedwongen en daarin wist hij net te slagen. In de finale was het echter snel gedaan met de dadendrang. Ter Schuur maakte een prima start en draaide de duimschroeven aan bij leider Hendrik de Boer. Ter Schuur wilde echter te veel en maakte een grote fout en stapte van zijn machine. Bertus de Wit kon hem niet ontwijken en kwam eveneens ten val. Bij de herstart werd Ter Schuur niet meer toegelaten en zo werd Ter Schuur teleurgesteld slechts 7^e. Bij de herstart nam Hendrik de Boer de leiding direct in handen om deze niet meer af te staan. Achter zijn rug was het Rienk Roersma die de 2^e plaats voor zich opeiste voor Wilko Bruining.

 Het toetje werd in Oudehorne gevormd door de Shorttrack rijders. Ook hier konden de vele toeschouwers zich vergapen aan spannende heats. Klaas Poppinga maakte na 1 jaar afwezigheid weer een comeback en de sluwe vos uit Surhuisterveen liet zien nog altijd het kunstje niet verleerd te zijn. Als ex-crosser voelde hij zich op de zware baan in Oudehorne als een vis in het water en Poppinga kwalificeerde zich als 1^e voor de A-finale. In deze finale wist hij ook de kopstart te nemen en aanvankelijk de aanvallen van de jongere rijders af te slaan. De finale werd echter stil gelegd na een heftige valpartij van Richard Dol. Dol klapte er flink hard vanaf maar hield aan deze valpartij gelukkig niets over. Na de herstart was het weer Poppinga aan de leiding met Ruben de Jong en Dirk Werkman in het achterwiel. Een klein foutje van Poppinga was voldoende voor de Jong en Werkman om erlangs te glippen en met de plaatsen 1 en 2 ervan tussen te gaan. Poppinga finishte als 3^e maar was daar absoluut niet tevreden mee. Voor de veteraan telt nog steeds maar 1 plek en dat is de overwinning. Joery de Vries eindigde net buiten het podium als 4^e.