GRASBAANRACES

Aankomende evenementen

  • Geen aankomende evenementen beschikbaar

Evenementen

« december 2024 »
zomadiwodovrza
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031

Volg ons op

Wie is online

Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.

VTBM Kampioensraces Rouveen

9 mei 2013

 

 

 

Op Hemelvaartsdag werd in Rouveen de 3e ronde van het VTBM Kampioenschap verreden. Samen met café-restaurant de Roustap organiseerde de VTBM voor de 3e keer een wedstrijd in Rouveen en na 2 succesvolle edities werd ook deze dag weer een geweldige motorsportdag. Niet in de laatste plaats door de uitstekende preparatie van het circuit. Vele vrijwilligers hadden zich in de weken voorafgaand al ingezet en met uiterste precisie werden de zaken voorbereid. De zandbaan hield zich uitstekend en er kon een volledig blok van alle klassen in 1x worden afgewerkt.

Door het lekkere weer wisten ook weer flink wat bezoekers het evenement te vinden waarmee ook de medeorganisator “De Roustap” goed tevreden kon terugkijken.

De VTBM probeerde op deze wedstrijddag ook eens wat nieuws uit. De pionnen die dienen voor de baanafzetting worden nogal eens omver gereden en vaak belanden ze in de sloot, dit alles zorgt nogal eens voor vertraging en ook regelmatig voor discussies over het wel of niet buiten de baan komen van deelnemers. In Rouveen testte de VTBM de zogenaamde Track Markers uit, een toepassing uit de motorcross wereld die daar uitstekend werkt en wellicht ook iets kon zijn voor de VTBM wedstrijden. Het werd een wisselend succes. Hoewel de kleine gele paaltjes prima bleken te blijven staan sneuvelden er toch ook een flink aantal en dat was toch niet helemaal wat ervan werd verwacht.

 

Levy Nijs maakte zijn debuut bij de Toppers in de Dop en deed dat met verve want hij liet een klinkende overwinning optekenen. In de series liet hij al zien razendsnel te zijn en ook in de finale was er geen kruit tegen hem gewassen. Gert Homans had het ook uitstekend naar zijn zin op de goede baan van Rouveen en reed een prima wedstrijd. In de finale reed hij naar een keurige 2e plaats. Jeffrey Turksema was ook prima op dreef en hij eindigde als keurige 3e, net voor Demi Lageman. Kay Baas maakte ook zijn debuut en moest even op gang komen. Via de B-finale kwam hij in de A-finale terecht die hij netjes als 5e afsloot.

 

De 50cc klasse leverde een overwinning op voor Duncan Hoevens. Hoevens wist alle manches te winnen maar kreeg de zege niet cadeau en moest er flink voor aan de bak. Sem Ensing sloot de dag af als 2e na er de hele dag goed bij te hebben gezeten. Ensing maakte weinig foutjes en scoorde constant en dat was voor hem de sleutel naar de 2e plaats. Angela Lageman werd de laatste tijd geplaagd door kleine technische probleempjes maar deze leken in Rouveen helemaal opgelost want de snelle dame uit Zuidbroek vocht weer als vanouds mee voor de overwinning en met de 3e plaats liet ze zien nog lang niet afgeschreven te zijn voor een toppositie in het kampioenschap. Bridget Portijk kende ook een goede dag tot aan de laatste manche. Voor het oog van haar nieuwe sponsor, Groenrecycling Rouveen, was Bridget super gemotiveerd om het goed te doen, maar in de laatste manche ging het even mis. Bridget probeerde een plekje op te schuiven maar riskeerde te veel en het voorwiel schoof even weg. Portijk tuimelde van haar motor, maar toonde karakter door snel weer op te stappen en haar weg te vervolgen. Een goed resultaat kon ze hierdoor vergeten maar de scores uit de 1e 2 manches waren toch nog voldoende voor de 4e plaats net voor Fabian Dootjes. Dootjes had weer eens te kampen met koppelingsproblemen waardoor hij zich niet met de topplaatsen kon bemoeien. Youri de Jong weet zich elke week te verbeteren en wist het gaatje naar de rest van het veld weer wat kleiner te maken.

 

In de 65cc klasse liet Jesse Jan Stelwagen zien dat hij in uitstekende vorm verkeerd. Na degelijke series was hij in de finale de sterkste van het stel en dus mocht hij alweer zijn 2e zege van het seizoen laten optekenen. Jelke Baarda was in de series prima op dreef en boekte daarin 2 zeges. In de finale kwam hij echter met wat moeite uit de startblokken en kon hij de achterstand op Stelwagen niet goed maken. Sybe Grouwstra maakte het Baarda ook niet eenvoudiger en bood fel tegenstand maar moest uiteindelijk met de 3e plaats tevreden zijn. Maik Stegeman miste in eigen huis net het podium maar had nog altijd meer geluk als zijn broer Patrick. Patrick Stegeman was de hele dag lekker op dreef en plaatste zich verdiend voor de A-finale. In de finale ging het echter even mis en kwam Patrick even ten val. Hierdoor kwam hij niet verder als de 8e plaats en teleurgesteld en balend moest hij toekijken bij de herstart van de finale.

 

De 65cc B-groep was uiteraard ook weer van de partij. In deze groep is het mooi om te zien hoe de rijdertjes zich ontwikkelen en telkens stappen vooruit zetten. Bij de 1 gaat dat wat sneller als bij de ander maar door de mooie onderlinge strijd helpen ze elkaar beter te worden. Sem Ensing heeft het spelletje met de koppeling en schakelen al aardig onder de knie en hij was in Rouveen dan ook de sterkste van het stel. Met 2 heat overwinningen en de zege in de finale kon hij de dag in Rouveen als een groot succes zien. Remco Koopman sloot de dag af op de 2e plaats. Remco maakte wat kleine foutjes en schakelde een paar keer verkeerd en dat koste hem de aansluiting bij Ensing en misschien ook wel een zege. De broertjes Drijfhout waren ook prima op dreef in Rouveen. Na de moeilijke banen van Oudehorne en Jubbega was de baan in Rouveen een stuk makkelijker en dus konden de heren zich concentreren op het schakelen en dat ging weer een heel stuk beter. Randy was net even wat sneller als Loris en werd zo 3e. Loris kwam wat moeilijk op gang maar eenmaal op snelheid ging het prima en dus mocht hij een 4e plaats bijschrijven. Ook Delina Kruit had een goede dag op Rouveen. Haar 2e serie wist ze zelfs tot haar eigen verbazing te winnen na een mooie race en ook in de finale ging het prima. Met de 5e plaats was zij dan ook dik tevreden.

 

In de bromfietsklasse liet Egbert Schaap zien tot de titelfavorieten te behoren, met 3 manche overwinningen pakte hij ongeslagen de dagzege en trok daarmee ook de leiding in het kampioenschap naar zich toe. Elmer de Boer maakt meestal op een dag wel een keer een foutje maar liet zich nu niet verrassen en pakte keurig de 2e plaats. Thijs de Vries eindigde 3x als 3e waarmee het lijkt als of de bromfietsklasse een saaie wedstrijd kende. Dat was zeker niet het geval want er moest constant strijd geleverd worden voor iedere positie. Stefan Bakker beloonde zijn inzet met een keurige 4e plaats voor Sjouke Age Bouma. Pascal Wouters en Wiebe de Wit kregen met de nodige pech te maken waardoor zij zich uitschakelden voor een hoge klassering terwijl Roelof Postma helemaal niet in actie kon komen door machinepech.

 

In de Damesklasse was het Sylvana Postma die verrassend de overwinning pakte. Postma kwam in de 1e manche niet verder als de 4e plaats maar wist de 2 overige manches netjes te winnen en werkte zo ook weer aan haar zelfvertrouwen. Opvallende deelneemster in Rouveen was Harriet Zwiers, de regerend Nederlands kampioene neemt sporadisch deel aan de VTBM wedstrijden maar wilde deze thuiswedstrijd niet laten schieten. In deze wedstrijd kwam Zwiers aan de start met de Yamaha van haar vriend, Johan van der Meij, en de verandering van motor kostte Zwiers toch even wat gewenningstijd. Zwiers toonde echter haar klasse door telkens als 2e te eindigen na keurige inhaalraces. Hiermee verzamelde Harriet evenveel punten als Postma, maar won Postma de wedstrijd op basis van het resultaat in de laatste manche. Als 3e eindigde Jessica Elsinga. Elsinga zwaaide vorig jaar af maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus trad Jessica op een geleende motor van sponsor Jille Pultrum nog eens aan. Elsinga gebruikte de wedstrijd als training voor de Bergringrennen van Teterow en had het in de trainingen totaal niet naar haar zin op de toen nog gladde piste van Rouveen. Elsinga zette echter door en wist zelfs de 1e manche op haar naam te brengen. De overige heats sloot ze af als 3e wat haar tot de 3e plaats totaal bracht.

 

In de 85cc waren alle ogen gericht op thuisrijder Jasper van Strik, die praktisch in zijn eigen achtertuin de strijd moest gaan aanbinden. Van Strik was het hele jaar al goed op dreef en op eigen grond moest het maar eens gaan gebeuren. Jasper leek goed met de druk van het thuispubliek om te kunnen gaan en zonder grote moeilijkheden plaatste hij zich voor de A-finale. Hierin werden de zenuwen hem echter toch even de baas en in een zinderende finale maakte Van Strik een paar kleine foutjes. Na een goede start leek het een mooie overwinning te gaan worden voor de thuisrijder maar Jelmer de Ree en Lazar de Vries voerden de druk flink op en na fel verzet te hebben geboden moest van Strik in de 2e ronde toch de Ree en de Vries voor laten gaan die vervolgens een felle strijd aangingen om de overwinning die de Ree in zijn voordeel beslechtte. Voor van Strik was het leed nog niet geleden want in zijn verbetenheid zich terug naar de leiding te knokken verslikte hij zich nogmaals en zag nu Tonny Blok en Oege de Haan ook langszij komen. In de laatste ronde vocht van Strik zich nog langs de Haan en leek op de streep ook Tonny Blok nog te passeren, er moest zelfs een juryberaad aan te pas komen om de uitslag vast te stellen maar de tijdwaarneming en referee waren unaniem in het besluit de 3e plaats toe te kennen aan Tonny Blok. Van Strik moest dus tevreden zijn met de 4e plaats en baalde daar zichtbaar van. Opvallende deelnemer in Rouveen was Joost Leesberg, Leesberg is normaal actief in de paardensport en een getalenteerd ruiter en was in Rouveen een aantal dagen te gast bij de familie Van Strik, na een paar trainingsrondjes bleek Joost ook aanleg voor motorrijden te hebben en werd hij spontaan aangemeld als deelnemer. Hij deed het heel behoorlijk en eindigde keurig als 15e.

 

Ook in de 125cc Jeugd categorie was er een plaatselijk favoriet. Hier was het Gert Poolman die alle Rouveenster ogen op zich gericht zag. Poolman liet over de hele dag ook duidelijk merken daar geen enkele moeite mee te hebben en leverde prima series af waardoor ook hij zich makkelijk plaatste voor de A-finale. In de finale kreeg hij echter af te rekenen met een ontketende Rick Douma die zich de kaas niet van het brood liet eten en gelijk vanaf de start het heft in handen nam. Douma kreeg de nodige aanvallen op zijn leidende positie te verwerken maar sloeg deze telkens weer af en stuurde zo naar zijn 1e seizoenszege. Poolman moest genoegen nemen met de 2e plaats en was daar toch tevreden mee. Joey van Kammen pakte een keurige 3e plaats waar mee hij liet zien dat er altijd rekening met hem gehouden dient te worden. Na een paar pechwedstrijden in de ST2 concentreerde hij zich nu volledig op de 125 Jeugd en dat betaalde zich dik uit. Jeffrey Oppersma kwam ongeslagen uit de series maar maakte in de finale net te veel foutjes om zich naar het podium te rijden en sloot de finale af als 4e, iets waar de coureur uit Jubbega ongetwijfeld niet blij mee was en dus mag de concurrentie zich de borst gaan nat maken voor de volgende wedstrijd.

 

De Veteranenklasse liet zoals altijd weer leuke heats zien. De “oude” mannen in deze klasse racen nog als jonge goden en maken er altijd weer een boeiende strijd van. Henk Haantjes wist zich gesteund door de familie en voor het oog van de kleinkinderen was Haantjes niet af te stoppen. In de 1e en 2e manche legde hij met uitstekende starts de basis voor de eindzege en in de 3e manche reed hij bekeken naar de 3e plaats die ruim voldoende was voor de totaalzege. De concurrentie maakte het elkaar ontzettend moeilijk en snoepte elkaar de punten af. Haye Dijkstra sloeg in de laatste manche toe door deze naar zich toe te trekken waarmee hij beslag legde op de 2e plaats net voor Harry van Dijk die evenveel punter verzamelde maar het in de beslissende 3e manche net even wat minder deed als Haye. Ook Roelof Jan Veldhuis was weer van de partij in Rouveen en ondanks dat de motor niet optimaal liep reed Roelof lekker zijn rondjes mee en eindigde als 6e.

 

Jan Okke Loonstra greep de zege in de ST2 klasse. De snelle man uit Surhuisterveen liet er geen gras over groeien en ging in de finale een titanenstrijd aan met Rindert Boonstra. Beiden gingen tot het gaatje maar Loonstra toonde zich net even sneller dan Boonstra, die zo genoegen moest nemen met het zilver. Stef Hamstra leverde ook een prima wedstrijd af en legde beslag op de 3e plaats. In Rouveen bleek ook weer dat het niveau bijzonder hoog is in deze klasse en de top bijzonder breed. Een slechte uitslag in 1 serie betekend vrijwel zeker dat een rijder via de B-finale zich een weg naar de A-finale moet vechten. Dat overkwam in Rouveen bijvoorbeeld ook Ruben Guikema. Guikema scoorde zelfs een 2e en 3e plaats in de series en moest zelfs met deze resultaten aantreden in de B-finale. Deze werd overtuigend gewonnen waarna Ruben in de A-finale niet verder kwam als een 5e plaats. Rijders als Richard Dol en Johan van der Meij waren zelfs al voortijdig uitgeschakeld en misten de A-finale.

 

In de VT klasse werd zoals altijd voor iedere meter gestreden en was het Erwin Bethlehem die weer eens op het hoogste treedje van het podium mocht staan. Bethlehem kreeg de zege niet cadeau en had het in de finale flink aan de stok met Kevin de Jong en Marco Nijenhuis maar besliste de strijd met de nodige moeite wel in zijn voordeel. Kevin de Jong reikte tot de 2e plaats terwijl Nijenhuis genoegen moest nemen met de 3e stek. De 4e plaats ging naar John Bosman, die in Rouveen weer eens aantrad en liet zien het kunstje nog altijd niet verleerd te zijn. Op de Honda 250F van Patrick Leugs legde Bosman een hoog tempo aan de dag en in de series was hij ongenaakbaar. In de finale kende Bosman iets meer moeite en kon hij na een mindere start het verschil niet goed maken naar de koplopers. Een andere ervaren klant maakte ook zijn comeback maar was een stuk minder succesvol. Lykele de Bruin stapte ook weer op maar kende weinig geluk. De Bruin remde de KTM meermalen stil en dat kostte hem veel tijd in de series. Dusdanig veel dat de Bruin zelfs besloot beide malen de wedstrijd te verlaten en zodoende geen punten verzamelde. In de C-finale trad hij niet meer aan en dus eindigde hij de dag op de 21e plaats.

 

Ruben de Jong en Ruurd van Roozendaal maakten de dienst uit in de Shorttrack klasse. In de finale leek het wel of ze een kat en muis spelletje met elkaar speelden waarbij de Jong telkens net even iets sneller was als van Roozendaal. Frank Hamming, toch niet de minste, kon het snelle duo nog enigszins bijbenen maar moest toch in de slotfase nog een aardig gaatje laten naar de beide kemphanen. Joery de Vries kwam als 4e over de streep en probeerde het Hamming in de slotfase nog even goed lastig te maken maar Hamming hield de deur goed dicht en beschikt over een perfect geprepareerde Kawasaki die net even sneller was als de machine van De Vries. Erik Tjarks was na de series ook prima te spreken over de baan in Rouveen. Op zware zandbakken als Oudehorne en Jubbega heeft Tjarks het niet zo maar op snelle harde banen is en blijft Tjarks een man om in de gaten te houden voor de concurrentie. Rouveen was nog niet helemaal een kolfje naar de hand van Tjarks maar hij kon zijn draai aardig vinden op de goed geprepareerde baan. In de finale ging het echter mis. Tjarks kwam bij het aansnijden van een bocht even vast te staan met de voet en blesseerde zijn knie fors. Bij controle in het ziekenhuis bleek Erik gescheurde kniebanden te hebben en een beschadigde meniscus wat betekend dat het seizoen er voor de sympathieke coureur er nu al op zit. Ook Christian Schoo kende een pechdag in Rouveen. In de 1e serie liep het niet lekker voor de man uit Sneek en na een val in zijn 2e serie gaf hij de pijp aan maarten en meldde zich af voor het vervolg van de wedstrijd.

 

Op de vrijdag was er ook volop motorsport op het circuit van Rouveen. Toen was het de beurt aan de motorcrossers. In de regio Rouveen is er een flink aantal actieve crossers die men op deze manier ook eens hoopte te bereiken. Helaas pakte dit niet helemaal uit zoals gehoopt en met een kleine 60 rijders viel de opkomst ronduit tegen. Uiteraard zal het feit dat het voor velen een normale werkdag was hier ook een rol in hebben gespeeld. Toch waren de wedstrijden het aanzien meer dan waard en lieten de nodige grasbaanrijders zien niet bang te zijn voor een paar schansen en rechterbochten en bliezen zij hun partijtje meer dan mee en wisten zij zich te mengen in de strijd om de ereplaatsen.