VLEDDERVEEN 22 APRIL 2012

VTBM Kampioensraces Vledderveen

22 april 2012

Op 22 april reisde het VTBM circus voor de 1^e maal dit seizoen af naar het circuit van Vledderveen. Op de zaterdag vooraf werd op het zelfde circuit gestreden voor de NK punten in verschillende klassen en werd er al volop gebeld en gemaild of de races in Vledderveen wel door konden gaan gezien het slechte weer en velen reageerden vol ongeloof als hun verteld werd dat het circuit zelfs lichtjes stoof. In de nacht viel er ook nog een enkel buitje en dat zorgde ervoor dat de piste er prima bij lag in de morgen.  Een dik verdiend compliment was dan ook zeker op zijn plaats voor de mannen van de baandienst van de MRTO die zich na afloop van de KNMV races nog even flink in het zweet werkten om de baan weer in topconditie te krijgen.

 De regenval ’s nachts en de matige weersvoorspellingen hadden wel de uitwerking op de opkomst. Ondanks een opkomst van ruim 100 rijders viel deze toch wat tegen en met name de Shorttrack rijders lieten behoorlijk verstek gaan.

 De opkomst in de Toppers in de Dop was echter weer behoorlijk en het publiek kon zich ook weer vermaken met geweldige sport die door deze kleine helden werd vertoont. Het blijft een indrukwekkend gezicht om te zien hoe deze coureurtjes op de baan met elkaar strijden maar na afloop snel de helm en motor inleveren bij paps en mams om direct weer met elkaar te spelen in het rennerskwartier. Angela Lageman was ’s morgens al vroeg van de partij. Als 1 van de eersten kwam de bus van Angela’s Raceteam het rennerskwartier oprijden en maakte zij duidelijk er zin in te hebben. Angela liet al in de series zien haar zinnen te hebben gezet op de overwinning en leek niet te stoppen. In de finale moest zij wel even afrekenen met Bridget Portijk. Bridget had het ook uitstekend naar haar zin in Vledderveen en pakte in de finale een briljante start. Als een echte prof schoot Portijk onder het lint door en had na de eerste bocht al een voorsprong van zo’n 20 meterte pakken. Angela Lageman kwam iets minder uit de startblokken maar reed een uitstekende inhaalrace. Na 2 rondjes wist ze Bridget te passeren en reed vervolgens eenvoudig naar de zege. Portijk had geen antwoord maar bleef keurig geconcentreerd haar rondjes rijden luid aangemoedigd door moeder Patricia die even haar voetblessure leek te vergeten. Randy Drijfhout besliste de broederstrijd met Loris in zijn voordeel. Randy begon de dag uitstekend maar kwam in zijn 2^e serie even wat probleempjes tegen en wist zich dankzij een overwinning in de B-finale te plaatsen voor de A-finale. De 5^e plaats ging naar Sem Ensing die zijn 2^e serie keurig wist te winnen maar in de finale geen vuist kon maken.

 Jarno Terpstra pakte de overwinning in de 50cc klasse. Jarno kon uitstekend uit de voeten op de baan in Vledderveen want hij had op de zaterdag ook de NK wedstrijd al gewonnen. Duncan Hoevens eindigde als 2^e. Op de zaterdag had hij nog wat kleine probleempjes gehad met de afstelling van de KTM maar die waren nu opgelost en kon Hoevens het Terpstra nog flink lastig maken. De beiden heren lieten het echter voor de tijdwaarneming makkelijk want in alle manches was de volgorde het zelfde. Chris Andreas sloot de dag af als 3^e. Andreas reed een degelijke wedstrijd en leek het te gaan uitvechten met Leon Meijerink wie het laatste plekje op het podium zou gaan krijgen. Meijerink verslikte zich echter even in de 3^e manche en viel van zijn machine. Andreas hield het hoofd koel en maakte geen fout en pakte zo de 3^e plaats. Meijerink viel terug naar de 5^e plaats in de daguitslag en zag dus naast Andreas ook nog Lars Hoeksema langszij komen die een prima wedstrijd reed. Fabian Dootjes had het niet helemaal naar zijn zin. De coureur uit Bakkeveen deed wel flink zijn best maar kon zijn draai niet vinden in Vledderveen, Dootjes lachte gelukkig na afloop al weer flink op het podium en liet weten al weer uit te kijken naar de volgende wedstrijd, want dan zou het zeker beter gaan.

 In de 65cc klasse was het wederom Oege de Haan die de zege greep. De snelle man uit Ureterp is nauwelijks af te stoppen en maakt korte metten met de tegenstanders. Zelfs na een slechte start weet Oege zich in een mum van tijd door het veld te rijden en zijn plaatsje vooraan weer in te nemen. Toch wordt het gaatje met de concurrentie steeds iets kleiner. De voornaamste tegenstand komt van Jelke Baarda die ook nu weer goed wist te volgen en het Oege nog lang erg lastig kon maken. Jimmy Tuinstra reed naar een keurige 3^e plaats maar moest zich wel even via de B-finale plaatsen voor de A-finale. De extra race deed Jimmy goed want in de Finale reed hij zijn beste race van de dag. Na een goede start wist hij ook al snel Sybe Grouwstra te passeren en vocht vervolgens een mooi gevecht uit met Grouwstra. In de laatste ronde probeerde Grouwstra nog even alles uit de kast te rijden maar het was net niet voldoende. William Kruit sloot de finale af als 5^e. Geen slecht resultaat al had William stiekem wel op iets meer gehoopt. Kruit wist zijn beide series keurig te winnen maar kwam in de finale niet goed uit de startblokken. William probeerde nog wel uit alle macht naar voren te komen maar strandde op de 5^e plaats.

 Lazar de Vries pakte zijn 1^e overwinning van het seizoen in de 85cc klasse. Lazar was er tot nu toe telkens erg dichtbij maar moest toch iedere keer genoegen nemen met de 2^e plaats. De zege in Vledderveen was echter dik verdiend, in een spannende finale pakte Lazar de kopstart en stond deze niet meer af. Jeffrey Oppersma kon de Vries slechts volgen en moest tevreden zijn met de 2^e plaats. Jordy Vermanen pakte na een prachtige strijd de 3^e plaats en wist in de laatste ronde nog de prima rijdende Gert Poolman van zich af te schudden. Ook Eric Nammensma kon zich met deze strijd bemoeien maar kwam op de streep net te kort. Jasper van Strik had lange tijd de beste papieren in handen voor de 3^e plaats maar maakte een kleine fout bij het ingaan van de bocht en zag zijn voorwiel wegschuiven. Met een flinke dosis geluk en ook zeker een behoorlijke hoeveelheid kunde wist Jasper de boel wel op de wielen te houden maar kwam hierbij binnen de pionnen en werd zodoende gediskwalificeerd door de strak leidende referee Pieter Ekhart.

 Mark Helmhout toonde nog eens zijn vechtlust en klasse in de 125cc Jeugd. Helmhout pakte na een slechte start nog maar eens de zege voor een sterk rijdende Richard IJbema. IJbema kampte met mechanische problemen met zijn eigen machine maar vond in het rennerskwartier de helpende hand bij Rindert Boonstra wiens machine hij kon lenen voor de wedstrijd in de 125cc Jeugd. Richard voelde zich al snel thuis op de goed geprepareerde Kawasaki en plaatste zich probleemloos voor de finale. In deze finale kon IJbema zelfs de kopstart nemen en even de leiding in handen nemen maar zag uiteindelijk Helmhout wel langszij komen. Toch was de Opendenaar dik tevreden met de 2^e plaats in het dagklassement. Stef Hamstra eindigde als 3^e. Hamstra laat het NK dit jaar links liggen maar liet in Vledderveen zien wel degelijk tot de toppers in deze klasse te behoren. Met goede starts liet Stef zich telkens van voren zien en in de finale viel er niets af te dingen op de 3^e plaats. Ruben Guikema won zijn series en plaatste zich zo als 1^e voor de finale. Guikema liet zich echter verrassen in de start en kon de opgelopen achterstand in het vervolg van de wedstrijd niet meer goed maken. De 4^e plaats was uiteindelijk niet datgene waar de jonge Groninger op gerekend had. Joey van Kammen weet zo langzamerhand de 125cc 2 takt KTM naar zijn hand te zetten en eindigde daarmee als 5^e, maar als 2^e 2-takt coureur. Van de overige rijders in de top 5 reed alleen Mark Helmhout ook met een 2-takt. Opvallende deelnemer in deze klasse was Wilson Cuperus. Wilson reed met een eigenbouw Honda en baarde in de paddock het nodige opzien met zijn creatie. In de wedstrijd kon hij geen potten breken, het hoge gewicht van zijn machine en een slappe vering gaven Wilson al het nodige omhanden en flink wat huiswerk voor de komende tijd.

 Ook de veteranen kwamen in actie op het circuit van Vledderveen. Hoewel de deelnemende heren allemaal een jaartje ouder worden is daar weinig tot niets van te merken op het moment dat de helm op gaat. Met spannende en felle gevechten om iedere positie is deze klasse het aanzien meer dan waard en hoewel er met respect voor elkaars lijf en leden wordt gereden worden er geen cadeautjes uitgedeeld. De zege in Vledderveen ging naar Henk Kramer. Kramer won alle manches maar moest daarvoor wel flink aan de bak tegen Simon Reitsma. Reitsma wist met goede starts en uitstekend gekozen rijlijnen het Kramer flink lastig te maken en kon regelmatig het initatief in handen nemen. Uiteindelijk profiteerde Kramer telkens toch handig van kleine foutjes van Reitsma en de pk’s van zijn Suzuki ten op zichte van de oude Honda 2 takt van Reitsma. Harry van Dijk reed een uitstekende wedstrijd en kon zich in de 2^e manche zelfs lang met de strijd om de overwinning mengen. De beloning voor van Dijk kwam aan het eind van de dag met een 3^e plaats. Voor Henk Haantjes verliep de dag een heel stuk minder. Al in de 1^e manche kwam Henk ten val samen met Berend van de Velde en liet de herstart aan zich voorbij gaan, in de 2^e manche kwam Haantjes wel weer aan de start en finishte zelfs keurig als 5^e maar kreeg toch flink last van zijn bovenbeen. Met een flinke bloeduitstorting en bult op het been werd toch nog even de EHBO opgezocht maar deze konden helaas weinig aan het ongemak van de penningmeester van de VTBM doen. Haantjes meldde zich daarna af voor het vervolg van de wedstrijd omdat hij toch teveel last van zijn been had. Deborah de Jong reed ook dapper haar rondjes mee tussen de Veteranen. Deborah had zich verkeken op de kalender en dacht dat de damesklasse ook in actie zou komen op het circuit van Vledderveen. Om Deborah toch de kans te geven wat extra ervaring op te doen en te rijden op haar thuisbaan stemden de Veteranen ermee in de jonge dame met hen mee te laten strijden.

 Slechts een kleine groep Shorttrack rijders had de moeite genomen af te reizen naar Vledderveen. Wellicht dat de weersomstandigheden een rol speelde voor een flink aantal coureurs om niet de reis naar Vledderveen te maken, maar de thuisblijvers kregen wel ongelijk. De overwinning ging naar Ruben de Jong die een probleemloze dag kende. Ruben had nog het meeste te stellen met Richard Dol die echter door mechanische pech geplaagd werd. De TM had gedurende de dag last van italiaanse nukken en Dol zag hierdoor een goede score in de 1^e heat als sneeuw voor de zon verdwijnen. Om nog onduidelijke redenen wilde de TM na 2 rondjes niet meer fijn lopen en slechts op de choke deed de machine wat er verwacht werd. Dol bleef sukkelen met dit probleem en pas in de B-finale vond Dol een oplossing. De B-finale werd prompt gewonnen en in de A-finale kon Dol het de Jong wel lastig maken maar kon hem niet passeren. De 3^e plaats ging verrassend naar Fokke Jan de Haan. De coureur uit Drogeham moest in het begin van het seizoen nog even langs de kant toekijken met een knieblessure maar liet in Vledderveen zien helemaal zijn draai te hebben gevonden op de KTM. Een zege in zijn 2^e serie zorgde al voor tevredenheid maar met een dik verdiende 3^e plaats kon Fokke Jan met een grote grijns op het gezicht plaats nemen op het podium. Olav den Engelsman wist Brugt Vorenholt net te snel af te zijn voor de 4^e plaats. Vorenholt stal echter de harten van het publiek door telkens een prachtige inhaalrace te rijden. Met prachtige rijlijnen waarbij Vorenholt de bochten ruim aansneed door vervolgens aan de binnenkant de bocht te verlaten verraste hij telkens zijn concurrenten en kon zo veel plaatsen goed maken. In de finale slaagde zijn opzet slechts ten dele en moest Vorenholt concluderen dat de concurrentie goed had opgelet op zijn rijden en er rekening mee hield waardoor hij zijn lijn niet meer kon rijden. De laatste heat van de Shorttrack werd nog even opgeschrikt door een zware crash net voor de finish van Dirk Jan Mollema en Klaas Poppinga. Mollema trok zijn machine onderuit bij het opkomen van het rechte eind voor start-finish en Poppinga die in zijn spoor zat kon niet meer uitwijken. Poppinga miste Mollema maar botste wel op zijn Kawasaki en sloeg hard over de kop. Met een pijnlijke enkel en vermoedelijk enkele gebroken of gekneusde ribben zocht Poppinga op eigen kracht het rennerskwartier op. Het aanbod van het aanwezige Medical Team de boel even te onderzoeken werd afgeslagen door Poppinga die zich vervolgens wel afmeldde voor de Finale. Poppinga plaatste zich direct voor de A-finale maar reed deze dus niet en finishte zo als 8^e.

 Zinderende wedstrijden kreeg het publiek te zien in de ST2 klasse. Het rijdersveld is kwalitatief beter dan ooit en zit ook nog eens razend dicht bij elkaar wat uiteraard vreselijk spannende wedstrijden oplevert. Om iedere centimeter moet worden gevochten en ieder klein foutje wordt genadeloos afgestraft. Als coureur kan je het je niet veroorloven te veel punten te laten liggen in een serie want dat kan ervoor zorgen dat je er gewoon naast staat in de Finale. Dat overkwam Andries Fabriek bijna, Fabriek liet te veel liggen in de series en moest in de B-finale nog flink aan de bak om een A-finale plaats zeker te stellen. Fabriek maakte een slechte start en moest alles uit de kast rijden om Richard Nammensma te passeren. Nammensma toonde zich een uitstekend tegenstander en vocht voor alles wat hij waard was en leek lange tijd met het laatste ticket voor de A-finale aan de haal te gaan. In de laatste bocht liet hij echter even de deur op een klein kiertje wat voldoende was voor Fabriek om toe te slaan. Nammensma miste teleurgesteld de A-finale en had zeker meer verdiend. Richard IJbema wist de B-finale netjes te winnen op zijn geleende machine. IJbema kon wel een testcoureur zijn voor een motorblad want hij reed in de jeugd met de Kawasaki van Rindert Boonstra en in de ST2 op de reserve KTM van Evert van Til. Het overstappen deerde hem echter niet want IJbema deed het uitstekend. Slechts in de finale kon hij geen potten breken en eindigde hij als 7^e net voor Andries Fabriek. De zege in de ST2 ging nu eens naar Frank Hamming, die zich uiteindelijk de slimste toonde in een finale om in te lijsten. De finale over 6 ronden werd in recordtempo afgeraffeld door de heren en zeker de 1^e 4 ronden werd er continu van positie gewisseld en werden de dames van de tijdwaarneming tot wanhoop gedreven zo kort zat het op elkaar. Bij het uitkomen vande 4^e ronde zag Hamming zijn kans schoon toen de concurrentie elkaar net even wat te ver naar buiten dreef en schoot binnendoor naar de leiding. Hamming koos vervolgens zorgvuldig zijn lijnen en profiteerde optimaal van de bakkeleiende concurrentie en wist een minimaal gaatje te slaan dat hij tot op de streep kon vasthouden. Evert van Til was het gehele weekend al in topvorm want hij wist de Follow-Up wedstrijd op de zaterdag al te winnen. Op de zondag deed hij het ook uitstekend en pakte hij een prachtige 2^e plaats door Rindert Boonstra op de streep af te troeven. Ruben Guikema pakte achter de rug van Boonstra de 4^e plaats net voor Mark Helmhout. Helmhout reed spectaculair alles uit de kast maar kwam net te kort voor het podium.